Gevoelig zijn voor prikkels betekent niet automatisch dat je ze angstvallig mijdt. Sterker nog, het kan zomaar zijn dat je ze stiekem meer opzoekt of zelfs nodig hebt dan je beseft.

Hoogsensitief? AD(H)D? Dus prikkels zijn de vijand...

Lange tijd was ik in de veronderstelling dat omdat ik hoogsensitief ben, ik er automatisch alles aan doe om mijn leven zo prikkelarm mogelijk te leiden. Tot ik mij realiseerde dat daar een grote blinde vlek zat. Want het is zeker waar dat ik op bepaalde vlakken zorg voor meer rust en balans. Tegelijkertijd zoek ik, onbewust dus, bepaalde prikkels op.

Het ligt eraan WELKE prikkels

Muziek is zo’n voorbeeld. Ik luister er nog nèt niet dag en nacht naar.

Jaren geleden heb ik tijdens de veertig dagen vasten voor Pasen gekozen om die periode geen muziek te luisteren.

Ik ben werkelijk waar nog nooit zó chagrijnig geweest als in die veertig dagen. Waarbij ik mij dus realiseerde dat het een type prikkel is die mij niet stoort.

Maar als je het over de radio hebt, om maar een zijstraat te noemen, dat trek ik dus totaal niet. Van die drukke reclame en dat geouwehoer tussendoor krijg ik echt moordneigingen.

HSP en HSS

Nou ben ik niet zo van de labels, maar er zijn dus ook varianten bedacht op hoogsensitiviteit. Zo heb je de HSS (High Sensation Seeker). Waarbij iemand continu op zoek gaat naar zeer intense ervaringen. Hij of zij wil juist van alles voelen en zoekt daarin regelmatig de grenzen op.

Een mooie, bekende uitspraak over HSS is ‘je leeft met een voet op het gaspedaal en een voet op de rem’.

Op de rem, want die andere kant is er ook nog steeds, het willen doseren en behouden van een bepaalde mate van rust.

Het onderste uit de kan, afgewisseld met een dutje

Voor mij persoonlijk is dat gaspedaal en rem verhaal zeer herkenbaar. Naast dat het creëren van mijn eigen oase van rust min of meer prioriteit nr. 1 is. Ben ik ook altijd bezig met mezelf te ontwikkelen.

Een platform opzetten bijvoorbeeld naast mijn nagenoeg fulltime baan en moederschap. Podcasts luisteren, mij in uiteenlopende onderwerpen verdiepen, vreemde talen leren gewoon omdat ik het leuk vind en zo kan ik nog even doorgaan.

Een leven waarin ik niet het onderste uit de kan mag halen, is voor mij geen leven.

Maar dan wel graag afgewisseld met veel powernaps, meditatiemomenten en een groot deel van de dag alleen :-).

Wat wil ik je meegeven?

1. Iedere balans die voor jou werkt is oké

Vaak zijn we geneigd om alles in ons hoofd kloppend te willen hebben. Het is ‘het een’ OF ‘het ander’. Een beetje van beiden wordt al ingewikkeld. 

Er is een mooi boek van Saskia Klaaysen ‘’prikkels bijten niet’’, waar onder andere ook geschreven wordt over deze tweestrijd.

Probeer niet te veel in hokjes te denken, maar doe wat werkt voor jou. Als jij het ene moment juist graag de drukte opzoekt, of je stort in extreme sporten of andere zaken waar je een kick van krijgt, prima! Om je daarna weer heerlijk terug te trekken met een boek op de bank, ook prima. Realiseer je dat er geen goed of fout is. Enkel verschillen in persoonlijkheden en voorkeuren.

2. Elke dag kan die balans weer anders zijn

Denk je een bepaalde structuur gevonden te hebben, houdt ook daar niet te krampachtig aan vast. Het hele punt juist is dat mensen wiens sensoren net even wat gevoeliger staan afgesteld, vaak hele wisselende behoeftes hebben. De ene dag zit je vol energie en kan je de wereld aan en de volgende dag kom je met moeite over de drempel van je slaapkamer. 

Bekijk en anticipeer per dag, of beter nog per moment.

3. Het maakt niet uit wat de buitenwereld denkt

Hetzelfde geldt voor het plaatje naar de buitenwereld, want die is misschien net gewend aan jouw coming out als het gaat om prikkelgevoeligheid.

Ben ik nog wel geloofwaardig als ik maandag de hele dag zeer aanwezig ben op kantoor en dinsdag stilletjes op de achtergrond blijf? 

De vraag is, maakt het uit? Doet het ertoe of anderen je geloven? Of wat ze van jou denken? 

De realiteit is dat mensen altijd wel iets van je vinden, ongeacht wat je ook doet.

Het beste is dus om dicht bij jezelf te blijven. Als dat 'zelf' van dag tot dag varieert, dan is dat maar zo.

4. Jouw lichaam als kompas

Het allerbelangrijkste is dat je blijft luisteren naar jouw lichaam. Je hebt een gave van onschatbare waarde, namelijk de gave van gevoeligheid. Dat betekent dat jij meer dan de meeste mensen, dingen aanvoelt. Van anderen maar zeker ook van jezelf. Leer daarnaar te luisteren.

Wat geeft je lijf aan? Leg regelmatig even je handen op je buik. Doe bodyscan’s, zoals deze van EASE your senses  Wees je bewust van de kleinste sensaties of tintelingen.

Hoe beter jij jouw lichaam leert lezen, hoe sneller je kunt anticiperen op wat het aangeeft en hoe gezonder en gelukkiger je zult zijn. 

Mocht je je hier verder in willen verdiepen, lees dan eens ‘’Wanneer je lichaam ‘nee’ zegt’’ van Gabor Maté.

Doe jezelf een plezier

Kortom laat alle hokjes, schaamte en stigma’s los. Zoek niet naar één gouden formule die past bij het beeld dat je misschien onbedoeld van jezelf hebt gecreëerd, maar kom daarvan los.

Luister naar je lichaam. Ervaar per moment waar je behoefte aan hebt en anticipeer daarop.

Je zult jezelf vroeg of laat dankbaar zijn.