Ik krijg vaak vragen over relaties waarbij de ene partner een stuk gevoeliger is voor prikkels dan de ander. Nou zijn daar natuurlijk geen kant en klare antwoorden op, maar ik kan het niet laten om toch een poging te wagen.

Ervaringsdeskundige

Met welgeteld twee lange relaties op de teller, waarbij er ook sprake was van samenwonen, heb ik best wat ervaring en gedachten over dit thema.

Het is prettig als je qua energie verbruik op elkaar lijkt. Zoals in mijn laatste relatie het geval was.

Niet steeds opnieuw uit hoeven leggen waarom je tijd voor jezelf nodig hebt. Sterker nog, wij gaven elkaar die ruimte. ‘Ga jij lekker even liggen, dan ga ik een wandeling maken met de kleine’. 

Want als je zelf die behoefte kent, dan zorg je daarin automatisch ook sneller voor de ander.

Hij zus, zij zo

Maar wat als jij zelf niet heel erg gevoelig bent voor prikkels maar wel een partner hebt waarbij dit speelt. Een partner die bijvoorbeeld vaak en snel moe is. Zich regelmatig even af wil zonderen. Of minder behoefte heeft aan sociale contacten dan jij. Om zomaar wat voorbeelden te noemen.

Dan heb ik een aantal praktische tips die je kunnen helpen om de behoeftes nauwkeuriger op elkaar af te stemmen waardoor je allebei beter tot je recht komt.

Neem de behoefte aan rust serieus

Erg gevoelig zijn voor prikkels betekent automatisch ook sneller en vaker vermoeid zijn. Iets wat meestal gepaard gaat met een zekere mate van schaamte, omdat je nooit helemaal mee kunt komen met 'de rest'. Altijd diegene zijn die zich moet terug trekken om bij te tanken terwijl anderen vrolijk doorgaan.

Voor een prikkel gevoelig persoon is het dus extra belangrijk dat hij/zij zich thuis even GEEN zorgen hoeft te maken over het nemen van rust. Ook niet als dat meerdere malen per dag is.

Je doet je partner een enorm plezier door deze wens te respecteren en te supporten.

Dat rust nemen is overigens iets anders dan de hele dag op de bank voor de buis hangen en niks doen in het huishouden. Een rustmoment kan ook een kwartiertje mediteren of even een blokje om zijn.

Rust betekent ook alleentijd

Prikkel gevoelige mensen staan 24/7 aan. Zij zuigen als het ware alle emoties en prikkels op. Daarom is het nodig om regelmatig ook momenten alleen door te brengen. Gun je partner deze momenten en neem het niet persoonlijk. Het is niet dat hij/zij het niet fijn vindt om samen tijd te spenderen. Mocht dat laatste wel het geval zijn, dan wordt het misschien tijd om er een einde aan te breien....

Ervan uitgaand dat dit niet aan de orde is dan is die behoefte aan alleentijd pure noodzaak. Niets meer, niets minder.

Neem lichamelijke signalen serieus

Prikkel gevoelige mensen staan soms bekend als aanstellers. Ze hebben relatief vaker last van allerlei pijntjes in het lichaam. Hoofdpijn, buikpijn of andere klachten die regelmatig terugkeren. Dit heeft te maken met de manier waarop hun brein de prikkels die binnen komen verwerkt. Alle sensaties, dus ook pijn, worden intenser ervaren. 

Het is al vervelend genoeg en nee het maakt jouw partner geen hypochonder.

Je hoeft niet overal in mee te gaan maar toon begrip en spreek vooral niet in termen als ‘heb je nou alweer …’.

Ga niet op je tenen lopen

Het laatste wat je moet doen in je relatie met een prikkel gevoelige partner is op je tenen gaan lopen. Wees gewoon jezelf met alles wat daarbij komt kijken. Communicatie is de sleutel. Het scheelt enorm als je dingen benoemt. Bespreek regelmatig waar je behoefte aan hebt. Wil jij wel wat vaker erop uit, of meer mensen zien en spreken, doe dit dan gewoon. Zorg goed voor jezelf, dit maakt jou een leukere partner. Bovendien, als jij een avondje erop uit gaat en je partner daardoor even goed kan ontspannen, dan is dat een win-win situatie.

Wees open en eerlijk

Transparantie en eerlijkheid zijn erg belangrijk voor prikkel gevoelige mensen. Zeer waarschijnlijk omdat ze het snel door hebben als een ander liegt of iets verzwijgt. Wees dus eerlijk over de onderwerpen waar het telt. En heus, een klein leugentje om bestwil moet kunnen.

Jouw emoties hebben invloed

Misschien geen gegeven waar je direct iets mee kunt, behalve dan beseffen dat het zo is. Als jij een pesthumeur hebt, kan jouw partner daar echt niet om heen. Hij/zij zal het continu ‘voelen’ en er mogelijk zelfs last van hebben. Betekent niet dat je niet jezelf kunt zijn, maar wellicht helpt het om te benoemen dat je even niet zo lekker in je vel zit. Hiermee voorkom je dat je partner het op zichzelf betrekt.

Accepteer dat je verschillend bent

Als ik alles zou moeten samenvatten in een overkoepelend principe dan zou ik zeggen: Accepteer vooral dat je verschillend bent. Dat jouw behoeftes en die van je partner op sommige vlakken behoorlijk uiteen kunnen lopen.

Jouw partner moet net zo goed rekening houden met jou als andersom. Dat geldt voor iedere relatie.

Je hoeft niet alles te begrijpen om het te accepteren en je hoeft ook niet alles in het leven samen te doen.

Hoe meer ruimte je elkaar gunt, hoe gelukkiger je beiden zult zijn.

Prinses of heks op je bank?

Tot slot wil ik nog een ding kwijt. Om niet te generaliseren zal ik het in de 'ik' vorm doen. Maar ga er maar vanuit dat als de rest van het artikel passend was, deze boodschap ook voor jouw moppie zal gelden:

Gun mij mijn rust en je hebt gegarandeerd een hele leuke levenspartner.

Ontneem mij mijn rust en je zit opgescheept met een heks :-).