Als we last hebt van een ontsteking of een andere nare ziekte, dan stappen we naar de huisarts voor een antibioticakuur. Dit slikken we braaf volgens beschrijving en we geloven dat het ons beter zal maken. Maar waarom doen we dat niet ook als ons hoofd even ‘stuk’ is?
Voor het lichaam wel, maar niet voor de mind
Een middeltje wat je drie maal daags tot je neemt. In de vorm van een pil, smeersel, poeder of een drankje. Als het gaat om lichamelijk ziek zijn, dan zijn we veel eerder bereid grof geschut in te zetten. Want we willen er alles aan doen om ons weer beter te voelen.
Dus het begint met een actie: serieuze middelen inzetten en vervolgens het blinde vertrouwen dat dit ons zal helpen de gewenste situatie te bereiken. Namelijk: beter worden. Niks mis mee natuurlijk en soms ronduit noodzakelijk.
Wat als je hoofd stuk is?
Maar waarom doen we dat niet ook als ons hoofd even ‘stuk’ is?
Bijvoorbeeld bij overbelasting door te veel prikkels, piekergedachtes, rare hersenspinsels en negativiteit. Of als je je een periode neerslachtig voelt?
Om de een of andere reden verwachten we dat dit vanzelf weer over gaat. Soms hebben we het idee dat dit ons 'overkomt' en dat het een kwestie is van de rit uitzitten. Tot op een dag, geheel vanzelf, de zon weer gaat schijnen.
Jouw eigen antibiotica voor de mind
Wat zou er gebeuren als we onszelf bij de eerste overspanningsverschijnselen een strenge antibioticakuur zouden voorschrijven? En ons daar met net zoveel vertrouwen en toewijding op storten als op de voorgeschreven kuur van de dokter.
VIER WEKEN LANG:
- Geen nieuws en geen televisie
- Elke dag starten met tien minuten meditatie
- Elke dag eindigen met tien minuten dankbaarheid
- Elke dag minimaal een half uur wandelen
- Twee keer per week intensief bewegen
Persoonlijk vind ik dat ‘ziekte' van de geest net zo behandeld kan en mag worden als ziekte van het lichaam. Zelfs bij een serieuze depressie is het niet onverstandig om naast bijvoorbeeld een psycholoog en eventuele medicatie, ook op deze manier in te zetten.
Op recept
Als ik me bagger voel, dan haal ik mijn geestelijke antibiotica kuur van de planken en zet ik
alles op alles om weer beter te worden. Mij rot voelen mag, maar dat betekent niet dat ik eindeloos hoef te zwelgen in zelfmedelijden en passief toeschouwer hoef te blijven. Ik zeg altijd tegen anderen ''ik brainwash mezelf bewust met positieve gedachten''. Podcasts, motivational speakers, affirmaties en boeken. Er zijn eindeloos veel mogelijkheden. Het motiveert, geeft rust en helpt me om positief naar het leven te kijken.
Beter voorkomen dan genezen
Zelfs als mijn hoofd niet ‘stuk’ is gebruik ik ieder vrij moment om mezelf te voeden, en het helpt. Ik daag je uit om het ook eens te proberen. Zoek schrijvers, sprekers die jouw 'taal' spreken en voed je zelf er dagelijks mee. Elimineer alles wat te veel energie zuigt en niks oplevert. Ga bewegen.
Ik weet zeker dat als je dit een tijdje doet, je je al gauw beter zult voelen.
Misschien vind je dit ook leuk




