Ons hele leven zijn we bewust en vooral onbewust bezig te zorgen dat we ons bevinden in een situatie van warmte, licht, genot en geluid. Maar wat als je ergens terecht komt waar al deze elementen afwezig zijn?

Voor wie denkt dat dit niet voor hem geldt

• Waarom houden de meeste mensen in de winter ramen en deuren gesloten, stoken we volop en dragen wij dikkere kleding? Een mens heeft behoefte aan warmte.
• Herken je hoe akelig ongemakkelijk het kan voelen als je op visite bent en het valt stil. Of dat veel mensen geneigd zijn altijd iets aan te hebben staan op de achtergrond van radio, muziek of televisie? Stilte ervaren we als confronterend.
• Wie heeft er niet wat extra geld over voor een comfortabele bank en een goed matras? We willen wel lekker kunnen zitten of liggen en omgeven ons graag aan alle kanten met comfort. Wij doen er namelijk alles aan om pijn en ongemak te vermijden.
• En wat doe jij als eerste wanneer midden in de winter de stroom uitvalt in de wijk en het aardedonker is in huis? Ik durf te wedden dat jij op zoek gaat naar een zaklamp, of kaarsjes aansteekt. Want de duisternis is doorgaans iets dat wij vrezen.

'Kleed je warm aan en je kunt niet naar het toilet'

Toen ik september 2020 op het prachtige Terra Nova (van Robert en Monique Bridgeman) was in Zuid-Frankrijk voor de Free-flow retraite. Zijn we met de groep naar de grotten van Lombrives gegaan. Wij wisten van te voren niet waar we naar toe gingen en wat we konden verwachten. We moesten het doen met: ‘kleed je warm aan, draag stevige schoenen en drink niet te veel want je kunt een paar uur niet plassen.’

Wat daar vervolgens gebeurde was zo magisch dat ik er meerdere blogs over zou kunnen schrijven. Maar ik beperk me in dit blog tot de vier elementen zoals hierboven omschreven.

In de buik van moeder aarde

Je moet je voorstellen dat wij een heel eind de grotten in zijn gelopen, midden in de ‘buik’ van moeder aarde. We mochten plaats nemen in een soort kathedraal in de grot.

Het was daar koud, stil, niet comfortabel en toen na deel een van de ceremonie alle kaarsjes werden gedoofd ook aardedonker. Zo donker dat het niet uitmaakte of ik mijn ogen open had of gesloten. Je zag letterlijk geen hand voor ogen.

De confrontatie

Terwijl de laatste kaars gedoofd werd, overviel mij een gevoel van ongekende paniek.

Ik was bang. Ik kreeg visioenen. Ik had het koud. Ik kon niks zien. Ik moest ongelooflijk nodig plassen en ik zat voor geen meter. Alle comfort die altijd zo vanzelfsprekend is, was weg.

Wij zaten daar lange tijd zij aan zij, zonder dat er een woord gezegd werd.

Het duurde best een poos voordat ik mij kon overgeven aan het moment. Aan de afwezigheid van alles wat vertrouwd was en echt ten diepste kon ervaren wat er dan overblijft.

Gestript van alle onzin, alle afleiding en gewoon ten volle zijn in het moment. Dat is niet iets wat wij mensen gewend zijn. Dat besef je pas echt wanneer het er allemaal even niet meer is.

De openbaring

...en toen gebeurde het. De angst maakte plaats voor een gevoel van verbondenheid en eenheid met de mensen in de grot en daarbuiten. Een innerlijk weten dat ik meer ben dan labels als mijn naam, functie en leeftijd. Voelen dat datgene waar je onbewust altijd voor wegrent, niet iets is om te vrezen. Sterker nog, er is niets mooier dan de ervaring van gewoon ''ZIJN''.

Daar ligt namelijk jouw essentie. Wie of wat jij werkelijk bent.

Op de angst die ik al mijn hele leven heb voor het donker, leek in dit moment ook een berusting te komen. Donker staat niet gelijk aan gevaar. Zelfs daar ben ik veilig.

De woorden van Robert

Na een periode van stilte nam Robert Bridgeman het woord en vertelde, nog altijd in de duisternis, over de vier elementen en hoe wij mensen vaak onbewust bezig zijn om kou, stilte, donker en pijn te vermijden. Het blijkt een bekende en zeer helende methode te zijn om mensen bloot te stellen aan de afwezigheid van deze vier elementen. Dat was wat wij zojuist onvoorbereid hadden ervaren.

Terug naar het nulpunt

Waar EASE your senses voornamelijk gaat over het creëren van rust via je zintuigen. Is dit waarschijnlijk de overtreffende trap van het wegnemen van prikkels. Letterlijk terug naar het nulpunt. Als een reset, om van daaruit weer bewust en kritisch te kijken naar hoe jij dat in je verdere leven vorm wilt geven. Een ervaring die ik jou als lezer, vanuit het diepst van mijn wezen, toewens.