'Kan je niet gewoon eens leuk reageren op andere mensen!' Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het regelmatig heb gedacht over mijn eigen dochter. Van alle leeftijdsgenootjes, is zij vaak degene die anders reageert dan anderen.

Het a-ha moment

Pas toen mijn dochter een jaar of anderhalf oud was viel bij mij het kwartje. 
Ze reageerde altijd heel sterk op andere personen. Even op schoot bij tante zus of ome zo was er niet bij. Als ze een ander kindje hoorde huilen, deed ze standaard mee.

Tijdens familieaangelegenheden (lees: herrie en chaos), was ze ontroostbaar. 

Toen ze kon kruipen en later lopen, was de schoot van papa of mama bij ieder bezoek de voorkeursplek. Als het na een tijdje veilig genoeg voelde, dan wilde ze daar nog wel van af komen om de wereld om haar heen te ontdekken.

Andere signalen

Wanneer er een motor voorbij rijdt die flink gas geeft, is ze minutenlang van slag. 

Zodra ik een keukenapparaat tevoorschijn tover, gaan haar handen al op haar oren en vraagt ze met angst in haar stem of ik herrie ga maken.

Gecorrigeerd worden, hoe rustig het ook gebeurt, kan al maken dat ze intens verdrietig reageert. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Is mijn kind nou zo moeilijk

Net zoals bij mij ooit alle puzzelstukjes op hun plek vielen toen ik besefte dat ik hoogsensitief ben, was dat met mijn dochter eveneens het geval. 

Want eerlijk is eerlijk, ik had er soms best moeite mee dat van alle baby’s uit mijn omgeving, mijn dochter schijnbaar de enige was die niet gewoon effe ‘leuk kon mee doen’.

Dat is inmiddels anders. Ik weet het, ik accepteer het en ik houd er rekening mee. Mijn kind is niet moeilijk, ze is gewoon een stuk gevoeliger dan de meeste andere kinderen.

Wat ik nu anders doe

Geduld

Een van de dingen die ik nu anders doe is wat meer geduld hebben met haar. Bijvoorbeeld in de speeltuin, waar ze dingen in het begin vaak spannend vindt en eerst samen met mama van de glijbaan wil gaan voordat ze alleen durft. Of op een sociale aangelegenheid als zij eerst een tijdlang tegen mij aan geplakt wil zitten om even te kunnen landen, dan sta ik dat in alle liefde toe.

Uitleggen waarom

Wat meer uitleg geven. Het helpt haar als ik uitleg waar bepaalde herrie vandaan komt, of waarom iets herrie maakt. Of gewoon door te vertellen waarom ze ergens niet bang voor hoeft te zijn. Ze is nu op een leeftijd dat ze best veel dingen begrijpt en een verklaring lijkt bij veel dingen ook meteen wat spanning weg te nemen.

Niet pushen

Ik laat haar zoveel mogelijk in haar waarde. Als ze iemand niet aardig vindt, of zich ergens niet op haar gemak voelt, dan neem ik dat serieus. Wil ze iets niet doen of ergens niet naartoe, dan luister ik daarnaar. Pushen werkt averechts. Door haar serieus te nemen en dingen op haar eigen tempo te laten doen, gaat het uiteindelijk bijna altijd vanzelf.

Nee, mijn kind is niet moeilijk

Er zijn nog zoveel andere aspecten en tips waar ik in een volgend blog wat meer aandacht aan zal besteden. Maar mijn belangrijkste boodschap nu is dat ik haar eigenlijk alleen nog maar meer ben gaan bewonderen voor het prachtige meisje dat ze is. Met al haar wijsheid, eigenheid en schoonheid. De manier waarop zij mensen aanvoelt in hun zuiverheid, hun intenties en hun stemming is bewonderenswaardig.

Ja, mijn dochter is hoogsensitief en het maakt haar alleen nog maar mooier.